بیماری پارکینسون درمان دارد؟

به دلیل علت ناشناخته بیماری پارکینسون غیر ژنتیکی، درمان قطعی برای آن وجود ندارد. با اینحال ژنتیکی بودن بعضی موارد ابن بیماری نشان از احتمال وجود راه های درمان است. از آن جایی که عوارض آن می تواند جدی و کشنده باشد٬ گزینه های درمانی می تواند شامل دارو و جراحی باشد.

چه چیزی را درباره این بیماری باید بدانید؟

تخمین زده شده است که بیماری پارکینسون دومین اختلال شایع مخرب سیستم عصبی بعد از آلزایمر می باشد که ۷ تا ۱۰ میلیون نفر را در سراسر جهان درگیر می کند.

پارکینسون چیست؟

پارکینسون ژنتیکی یا غیر ژنتیکی و یک اختلال مخرب سیستم اعصاب مرکزی با علت ناشناخته است، که سیستم حرکتی بدن را درگیر می کند. بیماری پارکینسون برای نخستین بار توسط دانشمندی انگلیسی به نام دکتر جیمز پارکینسون در سال ۱۸۱۷ میلادی توصیف شد و از این‌رو نام او را بر این بیماری نهادند. از علائم اولیه پارکینسون می توان به لغزش، سختی، و مشکل در راه رفتن اشاره کرد و بعد از آن مشکلات رفتاری و زوال عقل رخ می دهد.

لاله به عنوان سمبل رسمی پارکینسون؟

یک داستان خاصی در پشت سمبل معروف بیماری پارکینسون وجود دارد. در سال ۱۹۸۰، یک باغبان هلندی متبحر در کشت گل های خاص٬ به بیماری پارکینسون مبتلا شد. گونه های جدیدی از لاله های شگفت انگیز را خلق کرد و این نام گذاری پس از دکتر جیمز پارکینسون انجام شد. از آن زمان به بعد، لاله قرمز به عنوان سمبل بیماری پارکینسون استفاده می شود.

آیا بیماری پارکینسون درمان دارد؟

قدم های اولیه برای یک زندگی خوب با پارکینسون
داشتن یک کیفیت خوب زندگی و کم کردن استرس٬ دور از دسترس نمی باشد. دنبال کردن درمان با داروهای دوپامینرژیک به واسطه سطوح پایین دوپامینی که بیماران مبتلا به پارکینسون دارند مهم است.

امروزه دانشمندان درمان های مورد استفاده در بهبود علائم بیماری را شناسایی کرده اند. اما این داروها پیشرفت بیماری را متوقف نمی کنند و تنها برای برای بهبود علائم و افزایش کیفیت زندگی بیماران است. در مواردی که پارکینسون پیشرفته باشد یعنی از شروع بیماری ۶ سال گذشته باشد و یا مصرف دارو پاسخ مناسب را نداشته باشد و یا عوارض دارویی برای بیمار رخ دهد جراحی توصیه می‌شود. اما تصمیم‌گیری برای جراحی بر عهده متخصص مغز و اعصاب است.

درمان های غیردارویی مثل توانبخشی و ورزش نیز تا حدودی موثر هستند. فعالیت بدنی باعث افزایش قدرت عضلات، بهبودی و نرمی حرکات اندام و بهبودی تعادل و کاهش سفتی و درد مفاصل می‌شود.

ساده ترین قدم ها برای این که پارکینسون نگیریم

قهوه

نوشیدن حداقل یک فنجان قهوه (۴۰۰ میلی گرم کافئین) در طول روز ممکن است خطر ابتلا به پارکینسون را کاهش دهد.

سبزیجات تازه

سطوح پایین ویتامین ب و فولات منجر به افزایش خطر ابتلا به پارکینسون می‌شود. این مواد به وفور در اسفناج، کاسنی فرنگی، کاهو، مارچوبه، خردل، خربزه، بامیه و کلم یافت می شود. مصرف مواد سرشار از آنتی اکسیدان مانند کنگر فرنگی، کلم پیچ، سیب زمینی، انواع توت، گلابی، سیب‌ها، انگور، تخم مرغ، عدس، لوبیا، گردو، شکلات و… در پیشگیری از پارکینسون بسیار موثر است.

ورزش

به طور کل دوچرخه سواری، شنا، راه رفتن، ایروبیک، پیلاتس، حرکت‌های قدرتی با وزنه و یوگا ورزش های مفیدی برای کاهش خطر ابتلا به پارکینسون است.

۵-۲ جلسه در هفته ورزش‌های هوازی هر بار به مدت ۱۶۰-۱۰ دقیقه و حداقل به مدت ۴ ماه می‌شود. شدت کلی تمرینات باید در حد متوسط باشد.

۵-۱ روز در هفته، هر نوبت شامل ۳-۱ ست شامل ۱۰-۷ تکرار حرکت قدرتی توصیه می‌شود که حداقل به مدت ۴ ماه باید ادامه داشته باشد.

عدم مصرف بیش از حد آهن
مصرف مواد غذایی حاوی آهن برای بدن ضروری است اما زیاده روی در مصرف آن منجر به استرس اکسیداتیو ناشی از رادیکال‌های آزاد و انحطاط سلول‌های مغز می‌شود.

زنان بیش از ۵۱ ساله نباید بیش از ۸ میلی گرم آهن در روز دریافت کنند. میزان آهن دریافتی در زنان بین سنین ۱۸ تا ۵۰ سال باید ۱۸ میلی گرم در روز باشد.