فرآیند PGD
فرآیند PGD یکی از پیچیده ترین روش های آزمایشگاهی موجود در دنیا می باشد که از طریق آن می توان قبل از شروع حاملگی سرنوشت جنین را تعیین نمود. در حالت عادی خانواده هایی که در معرض خطر بیماری های ژنتیکی هستند می توانند از سرویس های تشخیص قبل از تولد (PND) استفاده نمایند ولی بزرگترین نقطه ضعف این روش ها این است که تنها اقدام قابل انجام برای جنین های مبتلا به بیماری های ژنتیکی ممانعت از تولد آنها و استفاده از سقط درمانی است.
PGD نیاز به سقط را از بین برده و از ابتدا جنین های سالم را برای انتقال به مادر انتخاب می کند. این روش کاربرد های بسیار زیادی دارد که در متن حاضر سعی شده است به آنها پرداخته شود. شما عزیزان در صورتی که تمایل به استفاده از سرویس های آزمایشگاه ژنتیکی کاریوژن را داشته باشید می توانید برای تعیین وقت مشاوره پیش از آزمایش با ما تماس بگیرید تا در طی یک جلسه مشاوره ژنتیک استاندارد تمامی مزایا و محدودیت های این آزمایش برای شما شرح داده شود.
برخی از کار برد های کلی PGD به شرح زیر می باشد :
- غربالگری قبل از لانه گزینی (PGS)
- اختلالات تک ژنی (PGD مولکولی)
- PGD ناهنجاری های ساختاری کروموزوم ها
- PGD تعیین جنسیت
PGD چیست؟
تشخیص ژنتیکی پیش از لانه گزینی (PGD) آزمایشی است که قبل از بارداری انجام می شود. از سال 1990 تا کنون، از PGD برای جلوگیری از بارداری های مبتلا به نقایص ژنتیکی استفاده میشود. بسته به وضعیت هر یک از زوجین، انواع مختلفی از PGD وجود دارد.
این آزمایش ژنتیکی بر روی جنین های حاصل از لقاح آزمایشگاهی انجام می شود. جنین هایی که پس از آزمایش، سالم تشخیص داده می شوند به رحم مادر منتقل می شوند تا در دیواره آن لانه گزینی کنند و پس از رشد و نمو یک نوزاد سالم را به بار نشانند.
مطالب پیشنهادی مرتبط :
-
آزمایش ژنتیک سیتوژنتیک چیست؟
-
آزمایش NGS چه اختلالاتی را بررسی می کند ؟
-
آزمایش ژنتیک بارداری چرا باید انجام شود؟
چگونه PGD به ما کمک می کند؟
PGD بطور قابل ملاحظه شانس ابتلا نوزاد به اختلالات ژنتیکی یا ناهنجاریهای کروموزومی را کاهش می دهد. این امکان وجود دارد تا بسیاری از اختلالات تک ژنی علاوه بر آنیوپلوئیدیها (ناهنجاری های تعدادی کروموزومی) و بازآرایی های کروموزومی (ناهنجاریهای ساختاری نظیر جابجایی های کروموزومی) با کمک این روش تشخیص داده شوند.
PGD به آزمایشگاه این اجازه را می دهد تا قبل از لانه گزینی مشخص کند کدام جنین از لحاظ نقص ژنتیکی احتمالاً مبتلا و کدام سالم است. فقط جنین هایی که پیش بینی میشود عاری از نقص ژنتیکی هستند به رحم منتقل میشوند. این فرایند، استرس ناشی از انتظار برای روشن شدن نتیجه آزمایش تشخیص قبل از تولد (PND) و همچنین احتمال تصمیم سخت پایان دادن به بارداری مبتلا را پس از آشکار شدن نتیجه، بطور قابل ملاحظه کاهش می دهد.