کاربردهای بالینی تشخیصی (میکروکایمریسم و پیوند)
در بخش قبلی تعریف کوتاهی از آزمایش تعیین هویت داشتیم در این بخش کاربرد تشخیصی این آزمایش ژنتیک را بررسی می کنیم ، با ما همراه باشید :
-
بررسی عملکرد پیوند سلول های بنیادی مغز استخوان (میکروکایمریسم)؛
پیوند سلول های بنیادی مغز استخوان یک رویکرد نوین پزشکی و از جمله راهکارهای درمانی موثر برای افراد مبتلا به بیماری هایی نظیر کم‌خونی آپلاستیک، انواع سرطان های خونی، سرطان مغز استخوان، اختلالات نقص دستگاه ایمنی، تومورهای بافت لنفاوی و … می باشد. این روش به سه نوع autologous، Syngeneic و allogeneic انجام می گیرد و درآن جایگزینی مغز استخوان فرد بیمار با مغز استخوان سالم می تواند بیمار را قادر نماید تا مقادیر بالای داروهای شیمی درمانی و یا پرتودرمانی را دریافت نماید.
در نهایت پس از گذشت مدت زمانی از پیوند، به کمک بررسی STR ها می توانیم به تعیین درصد STR های فرد دهنده پیوند در DNA استخراج شده از خون فرد گیرنده پیوند بپردازیم. نتایج حاصل از این بررسی به ما کمک می کند تا به بررسی عملکرد پیوند سلول های بنیادی مغز استخوان و تعیین میزان موفقیت این روش بپردازیم.
-
تعیین همسان و یا غیر همسان بودن دو قلوها.
-
بررسی آلودگی مادری در نمونه های جنینی.
-
بررسی نمونه های جمع آوری شده از صحنه های جرم
-
جستجوی اعضاء گمشده خانواده
-
اثبات جابجایی نوزاد پس از تولد
-
تشخیص هویت از روی آثار باقیمانده از بدن اجساد در سوانحی نظیر سیل و زلزله، آتش سوزیها، سوانح هوایی و زمینی، جنگ ها و …
نحوه محاسبه درصد پیوند براساس STR ها
نحوه محاسبه درصد پیوند در روش مبتنی بر STRها به این صورت است که پروفایل DNA فرد گیرنده پیوند، قبل و بعد از پیوند تهیه و مورد مقایسه قرار می گیرد. در ابتدا مارکرها و آلل های گویا با توجه به دستورالعمل محاسبه کایمریسم و پروفایل ها شناسایی و در مرحله بعد سطح زیر نمودار الل های گویای فرد دهنده و گیرنده در پروفایل بعد از پیوند محاسبه می گردد. با توجه به فرمول زیر درصد پیوند در هر مارکر مورد بررسی قرار می گیرد.
CHM= D / D+R * 100
D= سطح زیر نمودار آلل در فرد دهنده
R= سطح زیر نمودار آلل در فرد گیرنده
در نهایت با میانگین گرفتن از درصد پیوند تمام مارکرهای گویا، میزان درصد پیوند مشخص می گردد.