نقش ژنتیک در ابتلا به کرونا در انسان ها چیست ؟
طی بررسی تحقیقاتی که در بیش از ۴۶ مطالعه و در بیشتر از ۱۹ کشور دنیا و بر روی بیشتر از ۵۰۰۰۰ نفر صورت گرفته است، بیش از ده ها ژن مرتبط با میزان ابتلا ویروس کرونا ، شدت بیماری و میزان پاسخ به درمان در افراد مختلف کشف شده است.
تنوع در ژن ها بخشی از توضیح تفاوت های زیاد در شدت ابتلا به بیماری در بسیاری از مبتلایان به کووید ۱۹ می باشد و نقش مهمی در شناسایی افراد در معرض خطر ایفا می کند. برخی ساختارهای ژنتیکی خاص نسبت به بیماری مقاوم تر هستند و علائم خفیف تری را تجربه می کنند؛ و بالعکس برخی ساختارهای ژنتیکی با بروز بالاتر عوارض کرونا و موارد شدیدتر بیماری در ارتباط هستند.
به طور مثال، برخی ساختارهای ژنتیکی قادر به تولید IFN1 که نقش به سزایی در تنظیم فعالیت سیستم ایمنی بدن دارد . کافی نیستند. در نتیجه حین ورود ویروس کرونا به بدن دفاع اولیه ضعیف تری داشته و لذا بیماری شدیدتری را نیز تجربه می کنند.
از موارد دیگر نقش ژنتیک در ابتلا به کرونا، می توان به برخی ساختارهای ژنتیکی خاصی اشاره کرد که پروتئین هایی را کد می کنند که قادر به فعال سازی آنزیم الیگوآدنیلات سینتاز (Oligoadenylate Synthase) هستند و دیده شده که سطح پایین تر این آنزیم در بدن، با ابتلا به موارد شدیدتر بیماری کووید ۱۹ در ارتباط می باشد.
برخی تحقیقات نیز حاکی از اهمیت کروموزوم ۳ در نقش ژنتیک در ابتلا به کرونا می باشند؛ زیرا دیده شده است کروموزوم ۳ حاوی چندین ژن مهم می باشد که نقش به سزایی در ابتلا به موارد شدید کووید ۱۹ دارند .
فرضیه نشت آزمایشگاهی ویروس کرونا
فرضیه نشت ویروسی کرونا از آزمایشگاه مورد بحث های بسیاری واقع شده است. برخی بر نشت سهوی و برخی نیز اعتقاد بر نشت عمدی آن توسط برخی جوامع دارند. اما نظر منابع علمی در مورد فرضیه نشت آزمایشگاهی ویروس کرونا چیست؟ آیا ایجاد ویروس کرونا در آزمایشگاه امکان پذیر است؟
تحقیقات صورت گرفته با این فرضیه مخالف است و با دلایل علمی آن را رد می کند:
- ژنوم ویروس کرونای جدید با سایر انواع کرونا ویروس ها به اندازه ای تفاوت دارد که به نظر نمی رسد تولید ویروسی با این میزان تغییر در آزمایشگاه ممکن باشد.
- بررسی قسمت های مختلف ژنوم ویروس کرونای جدید (O-glycosidic bonds) نشان می دهد که این ویروس قابلیت تولید و تکثیر اولیه در محیط های آزمایشگاهی را نداشته است.
با مطالعه موارد فوق، به این نتیجه میرسیم که میزان و شدت ابتلا به کرونا تحت تاثیر عوامل مختلفی از جمله فاکتورهای محیطی، اجتماعی، ژنتیکی، گروه های خونی و … قرار گرفته است.
همچنین به این نتیجه می رسیم که علاوه بر نقش ژنتیک در ابتلا به کرونا در انسان ها، بررسی ژنتیک ویروس نیز دارای اهمیت به سزایی بوده و مطالعه بر روی هر دو این موارد، نقش مهمی در انتخاب روش های درمانی مناسب، پیشگیری مناسب و تولید واکسن های با اثربخشی بالا در جوامع گوناگون ایفا می کند.