تشخیص و درمان سندروم ژیلبرت
دراین بخش از سایت آزمایشگاه ژنتیک اصفهان به ادامه مبحث سندروم ژیلبرت می پردازیم تا پایان این نوشته همراه ما باشید. سندروم ژیلبرت نوعی بیماری ژنتیکی است که در آن کبد نمی تواند بیلی روبین را تجزیه کند و سطح بیلی روبین در خون افزایش می یابد. بیلی روبین ماده ای زرد است که به طور طبیعی در خون یافت می شود و هنگامی که گلبول های قرمز قدیمی تخریب می شوند، به عنوان محصول جانبی در خون آزاد می شود. در ادامه به روش تشخیص و درمان سندروم ژیلبرت می پردازیم:
تشخیص سندروم ژیلبرت
این سندروم را می توان با استفاده از آزمایش خون برای اندازه گیری میزان بیلی روبین در خون و آزمایش عملکرد کبد تشخیص داد.
وقتی کبد آسیب می بیند، آنزیم ها در خون آزاد می شوند. در همان زمان، سطح پروتئین هایی که کبد برای سالم نگه داشتن بدن تولید می کند کاهش می یابد. با اندازه گیری سطح این آنزیم ها و پروتئین ها می توان تصویری مناسب و منطقی از عملکرد کبد ترسیم کرد.
در موارد خاص، آزمایش ژنتیک برای تأیید تشخیص سندرم ژیلبرت ممکن است لازم باشد.
چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟
اگر برای اولین بار دوره زردی را تجربه کرده اید، به پزشک مراجعه کنید. زردی این سندروم معمولاً خفیف است. اما با مشکلات جدی کبدی مانند سیروز یا هپاتیت C همراه است.
در صورت بروز یرقان، مشاوره فوری پزشک بسیار مهم است. اگر به این سندروم مبتلا شده باشید، معمولاً در طول یک دوره زردی نیازی به مشاوره پزشکی ندارید؛ مگر اینکه علائم اضافی یا غیرعادی داشته باشید.
زندگی با سندرم ژیلبرت
این سندروم نوعی اختلال مادام العمر است اما نیازی به درمان ندارد. زیرا باعث عوارض یا افزایش خطر ابتلا به بیماری کبد نمی شود. دوره های زردی و هرگونه علائم همراه معمولاً کوتاه مدت هستند و در نهایت به اتمام می رسند.
تغییر برنامه رژیم غذایی یا میزان تمرینی که انجام می دهید تاثیری در این شرایط ندارد. اما باز هم مهم است که یک رژیم غذایی سالم را رعایت کنید و ورزش اصولی انجام دهید.
اگر به این سندروم مبتلا هستید، پس از مصرف برخی از داروهای خاص مانند داروهای درمان کلسترول بالا، در معرض ابتلا به زردی یا عوارض جانبی دیگر هستید. قبل از مصرف هر داروی جدید، باید با پزشک معالج صحبت کنید.